نظرات شما عزیزان:
يك ميم 
ساعت15:31---10 دی 1391
سلام عليرضا
از اينكه از جاده سلامت عكس انداختي ممنونم.
ايندفعه كه بيام پردنگون حتما قدم زدن تو همچين فضايي رو تجربه خواهم كرد.
گاهي اوقات از اينكه از اين فضا ها دورم غمگين مي شم و دلم پر مي گيره براي آسايشش.
هرچند كه با هر بار اومدن به پردنگون حس مي كنم ديگه اونجا يه روستاي با آدماي صاف و ساده و دور از غل و غش شهر نيست. ديگه هم شلوغي شهر ها به روستاي ما هجوم آورده و هم و حال و هواش و فرهنگ و منش و خلاصه همه چيزايي كه شايد سرايتش به اون محيط و جو بكر درست نباشه.
مي دونم تحمل يه فضاي روستايي براي جووناي امروز ديگه خيلي سخته شايد به همين دليلم هست با اونكه هنوز خودم تشكيل خانواده ندادم سالهاست تنهايي و مهاجرت به تهران رو انتخاب كردم.
اما مي خواستم بگم ديگه روستاي من اونقدرها هم با صفا نيست و الان دقيقا 4 ماه كه نيومدم و دلم يه كمي براش تنگ شده..........
از اينكه از جاده سلامت عكس انداختي ممنونم.
ايندفعه كه بيام پردنگون حتما قدم زدن تو همچين فضايي رو تجربه خواهم كرد.
گاهي اوقات از اينكه از اين فضا ها دورم غمگين مي شم و دلم پر مي گيره براي آسايشش.
هرچند كه با هر بار اومدن به پردنگون حس مي كنم ديگه اونجا يه روستاي با آدماي صاف و ساده و دور از غل و غش شهر نيست. ديگه هم شلوغي شهر ها به روستاي ما هجوم آورده و هم و حال و هواش و فرهنگ و منش و خلاصه همه چيزايي كه شايد سرايتش به اون محيط و جو بكر درست نباشه.
مي دونم تحمل يه فضاي روستايي براي جووناي امروز ديگه خيلي سخته شايد به همين دليلم هست با اونكه هنوز خودم تشكيل خانواده ندادم سالهاست تنهايي و مهاجرت به تهران رو انتخاب كردم.
اما مي خواستم بگم ديگه روستاي من اونقدرها هم با صفا نيست و الان دقيقا 4 ماه كه نيومدم و دلم يه كمي براش تنگ شده..........
ارسال توسط علیرضا ردایی
آخرین مطالب
<-PollName->
